Pierwsze zetknięcie z wystawą Chciałabym być żółtym psem zostawia silny obraz świdrującego wzroku bohaterek fotografii. Pewnych siebie i odważnych kowbojek, które nie wstydzą się obiektywu aparatu. Drugie wrażenie to spotkanie z potęgą przyrody; rozległymi i budzącymi respekt przestrzeniami amerykańskiego Południa. To świat znany z westernów, ale pokazany w inny sposób – z kobiecej perspektywy Lory Webb Nichols (1883–1962) i osób z jej otoczenia.
Final Girls w Ameryce. Zin na 13. American Film Festival
Z okazji 13. American Film Festival przygotowałyśmy numer specjalny naszego magazynu, tym razem w formie papierowej. Wypełniłyśmy go recenzjami festiwalowych filmów, a także niezależnymi polecajkami zainspirowanymi programem. Poniżej prezentujemy wersję online.
Potworzyce. Zin na 24. edycję festiwalu Mbank Nowe Horyzonty
Kolejne upalne lato z rzędu zachęcamy do poszukiwań festiwalowego zina w przestrzeniach Kina Nowe Horyzonty. W tym roku, wtórując sekcji Trzecie Oko, skoncentrowałyśmy się na kobiecej potworności. W środku poza recenzjami, wywiadem i tekstami gościnnymi, znajdziecie nowohoryzontowy horoskop. Zachęcamy do weryfikacji proroctw Wróżki Leonory z losami filmowych bohaterów i bohaterek festiwalu!
Elaine May. Komentarze odautorskie
Elaine May rzadko przemawia publicznie. Ma rezerwę do dziennikarzy i nie lubi udzielać wywiadów. A szkoda, bo jest nietuzinkowa i inteligentna. Sprawdźcie choćby jej przemówienie na gali AFI podczas wręczania nagrody honorowej dla Mike’a Nicholsa – wieloletniego partnera komediowego, z którym zresztą toczyła błyskotliwe dyskusje. Przy okazji przeglądu filmów May na Timeless Film Festival odgrzebujemy kilka cytatów autorki na temat jej własnej twórczości.
Szczepki solidarności. Wywiad z Anną Cieplak
Anna Cieplak to prozaiczka, autorka scenariuszy i konceptów do seriali, aktywistka, edukatorka, laureatka Nagrody Conrada i Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza, nominowana do Nagrody Nike i Paszportu „Polityki”. W nowej powieści Ciało huty (Wydawnictwo Literackie) opowiada o dwóch pokoleniach kobiet żyjących obok Huty Katowice w Dąbrowie Górniczej, używających różnego języka do mówienia o doświadczeniu wykorzystania. Z Sarą pisarka rozmawia o przemocy wobec kobiet, międzypokoleniowej solidarności, ciele, samostanowieniu oraz filmowych i serialowych fascynacjach.
Czarne i białe. Recenzja Saint Omer Alice Diop
Recenzja dramatu Saint Omer (2022) Alice Diop. Pisarka Rama (Kayije Kagame) przyjeżdża na proces Laurence Coly (Guslagie Malanda) oskarżonej o dzieciobójstwo. Chce napisać o niej artykuł, jednak szybko okazuje się, że sprawa angażuje ją bardziej prywatnie niż zawodowo. Proces budzi w kobiecie wspomnienia z dzieciństwa – powracają echa relacji z matką, z biegiem akcji odsłaniające kolejne obrazy niezrozumienia i wzajemnej wrogości. Ponadto Rama tak jak pozwana pochodzi z Senegalu, więc z łatwością dostrzega ksenofobię pozornie tolerancyjnego francuskiego społeczeństwa, z którą obie się zmagają.
Uciekinierki. O bohaterkach Jeana Rollina
Requiem for a Vampire (1972) nie jest najbardziej udanym (ani nawet najdziwniejszym) filmem Jeana Rollina, trafnie jednak oddaje improwizowany charakter jego twórczości. Francuski reżyser, przez krytyków odsyłany za ladę sex-shopu, długo cieszył się opinią nieudolnego majstra erotycznych horrorów, ekscentrycznego przegrywa. Interesowały go sceny wydobyte z głębin podświadomości, wspomnienia z dzieciństwa zabarwione gatunkową tintą. Jego filmy długo zaliczano, słusznie lub nie, do europejskiej eksploatacji, z całą jej fascynacją groźną, tajemniczą kobiecością. Mimo to bohaterek Rollina nie sposób pomylić z nikim innym – są zbyt osobne.
Karcące spojrzenie. Szybki ranking mniej znanych ról Aubrey Plazy
Jaką matronkę mógłby mieć Międzynarodowy Dzień Kobiet? Gdyby był osobą, powinien dysponować karcącym spojrzeniem i pewnym siebie wyrazem twarzy. Dlatego właśnie obsadziłyśmy Aubrey Plazę w roli mecenaski tej uroczystości. Gwiazda Białego Lotosu stoi tak daleko, jak to tylko możliwe od patriarchalnego wzorca kobiety miłej i skromnej. Razem z aktorką rzucamy świąteczną klątwę – kto sześć razy przewróci z nią oczami w proponowanych odsłonach, będzie cieszył się wdziękiem i siłą asertywności przez cały rok.
Dziewczyna z programu telewizyjnego. Żyleta
Z racji na wiek, historia mojej relacji z epokowym mitem Pameli Anderson nie jest tożsama ze zbiorowym doświadczeniem. W latach dziewięćdziesiątych nie była dla mnie oczywistą seksbombą z rozkładówki. Ominął mnie wpływ jej wyrazistego seksapilu na okres dojrzewania, ale już doświadczyłam szoku obcowania z kimś na tyle brawurowym, kto aktywizował wyobraźnię.