Tuż za obskurną stacją kolejową, na zarośniętym chwastami osiedlu z ponurej kostki, mieszka Martin – wampir współczesny. Nieśmiały, pryszczaty nastolatek z obgryzionymi paznokciami głęboko wierzy we własny nadnaturalny status, w czym utwierdza go kuzyn Tada Cuda, domorosły Van Helsing o białej brodzie patriarchy. W przeciwieństwie do fanatycznego starca, film George’a Romero do końca trzyma się niedopowiedzenia, skupiając się raczej na małomiasteczkowej samotności i egzystencjalnym zawieszeniu.
Krew, pot i łzy. Ranking horrorów o dorastaniu
Życie wyciska nastolatków jak nabrzmiałe pryszcze – burza hormonów, nadmierne wydzielanie sebum, niekumaci rodzice i buraczani znajomi ze szkoły. Do tego dochodzi brak akceptacji, ciągłe poczucie niezrozumienia, samotność i walka o pozycję w grupie. Łatwo nie jest. Horrory o dorastaniu pokazują cielesne i mentalne koszmary tego okresu.
Klucz wrzuć do stawu. Wcielenia Pana Kleksa
W zamkniętej rzeczywistości PRL-u superprodukcja Krzysztofa Gradowskiego eksplodowała wyobraźnią – mieściła w sobie radości i lęki dziecięcego imaginarium, które dodatkowo wzmacniały migotliwe, różnorodne stylistycznie piosenki. Jako fantastyczna przygoda, pełna zawirowań i niesamowitych zdarzeń, film był atrakcyjny dla dziecięcego widza, a jednocześnie, skąpany w duchologicznym, jesiennym świetle, przepełniony nostalgią i smutkiem przemijania.
Introwertyczki pod ochroną, czyli wizerunki niegrzecznych dziewczynek (na wybranych przykładach)
Trzy filmowe bohaterki, dopełnione literackimi przykładami, stanowią mikro-galerię nieletnich indywidualistek – gatunku zagrożonego wyginięciem ze względu na tępiące go dorosłe osobniki. Nierozumiane outsiderki to zmora dla pragnących porządku i normalności rodziców. Są uznawane za nieposłuszne przez sam fakt, że „nie mają żadnych przyjaciół”, który dla rodziny jest największą obelgą i bolączką.
Powroty do domu. Dzieciństwo i zdziecinnienie w adaptacjach komiksów DC
Kryzys tradycyjnych wzorców męskości i rodziny oraz słabnąca wraz z nimi rola figury ojca patriarchy – współczesna popkultura na potęgę odrzuca niedawne autorytety. Wyjątkiem zdają się adaptacje superbohaterskich komiksów – choć formalnie nowoczesne i efektowne, mentalnie wciąż zapatrzone w przeszłość.
Pożółkłe strony. Nostalgiczny ranking literatury dziecięcej
Umówmy się – filmy to nie wszystko. Swego czasu, zanim jeszcze zaczęłyśmy psuć sobie oczy przed telewizorami, głównym źródłem rozrywki były, rzecz jasna, książki dla najmłodszych. Pierwszy czerwca nastroił nas nostalgicznie, dlatego też w poniższym rankingu wracamy do ulubionych lektur z dzieciństwa.
Uwięzieni. O Detektywie małolacie Evana Morgana
Niedorosłość Abe’a, choć w znacznej mierze pozorna, narzucona przez innych, poważnych i protekcjonalnych, jest mimo wszystko zasadna, ale nie równa się niedojrzałości. To nie naiwność ją charakteryzuje, a żywa pamięć – wiszące w biurze bohatera prasowe nagłówki sprzed dwudziestu lat nie tyle są obrazem minionej świetności, co ciągłości.
Atlas nastolatków. Wywiad z Dawidem Nickelem
Dawid Nickel to zupełnie nowy głos w polskim kinie. Jego Ostatni komers (2020), którego premiera odbędzie się 18 czerwca, to film o nastolatkach, jakiego u nas jeszcze nie było – świeży, wolny od utartych klisz, wiarygodny, łamiący stereotypy. Bohaterowie mówią w nim autentycznym językiem, ich problemy nie są papierowe, a przedstawiony świat jest zupełnie różny od tego, co przyzwyczailiśmy się oglądać w rodzimych produkcjach. Sara Nowicka rozmawia z reżyserem o pracy nad filmem, potrzebie wyjścia poza schemat, poszukiwaniu tożsamości, toksycznej męskości i tym, co łączy dresiarza i geja.
Zapal ze mną. Uczniowska balanga
W świecie Linklatera nawet te najbardziej uwierające doświadczenia, szybko można zaleczyć buchem albo szaloną przejażdżką samochodem. Wszystko dlatego, że Uczniowska balanga, mimo spoglądania w niepewną przyszłość, do końca pozostaje przede wszystkim relacją z pielęgnowania momentów.