Zapraszamy na ekspresową przebieżkę po karierze znakomitej osobistości kina grozy – Barbary Crampton. Jej filmografia daje się podzielić na dwie części: kultowe horrory, w których zagrała po dwudziestce i nowe indie horrory, w których zagrała po pięćdziesiątce. Ten drugi etap wciąż trwa, jest intensywny i bogaty.
Kate w krainie archetypów. Analiza filmu Kate według myśli Marion Woodman
Artykuł jest interpretacją filmu „Kate” według jungowskiego klucza, zainspirowana książką „Świadoma kobiecość” Marion Woodman.
Tęsknoty. Recenzja Titane
Francuska twórczyni nie kryje się ze swoją kinofilską pasją. Unika fałszywej skromności i krygowania się, stawiając na odważne inspiracje dokonaniami poprzedników, przy czym czoła chyli nie tylko Davidowi Cronenbergowi, ale i wrażliwej na cielesne przekroczenia w duchu ekstremy – Claire Denis. Jednocześnie rezygnuje z oczywistej pomnikowości i jednoznacznych analogii na rzecz kolażowości cytatów i epileptycznych poptwistów prosto z epoki przebodźcowania.
Czy poprawność polityczna zabija kino? Bunt wykluczonych
„Poprawność polityczna” to grząski temat. Przedzierając się po jej bagnistym terenie, ukształtowanym zarówno z racjonalnych postulatów (w tym wątpliwości), jak i bezmyślnych czy złośliwych uproszczeń, nietrudno utknąć na mieliźnie.
Na barykadach. Ranking politycznych buntowników i buntowniczek
Destabilizują, burzą, proponują nowe rozwiązania. Czasem kręcą się w kółko, czasem jadą na oparach, czekając na przypływ motywacji. Polityczni buntownicy i buntowniczki uświadamiają, że skoro przed pewnymi sferami życia nie da się uciec, dobrze jest być gotowym/ą na konfrontację.
W kinie nie ma dla mnie tematów tabu – wywiad z Tomem Sixem, reżyserem Ludzkiej stonogi
Na twitterowym koncie nazywa siebie filmowym dyktatorem i wojownikiem o swobodę artystycznego wyrazu. Nie znosi przeciętności i wybierania łatwizny. Tworzy filmy, które zarówno publiczność, jak i krytycy kochają nienawidzić. Złe recenzje mu jednak nie przeszkadzają. W końcu, jak sam przyznaje, dopóki ludzie rozmawiają o jego filmach, dopóty jest szczęśliwy. Pewny siebie obrazoburca i wielbiciel bezrefleksyjnego […]
Wieczna dzikość serca. Buntownicza twórczość Leosa Caraxa
Jako twórca wpisywany w nurt filmowego neobaroku czy francuskiej ekstremy, przez prawie czterdzieści lat pozostawił sobie nieskończoną liczbę otwartych furtek, dzięki którym po jego kinie można spodziewać się niespodziewanego, nawet kiedy reżyseruje dużą produkcję z hollywoodzkimi gwiazdami w rolach głównych.
Sprzątanie może być rewolucją. O ruchach ascetycznych na przykładach Minimalizmu i Nomadland
W tekście gościnnym Patryk Duś zestawia Nomadland (wersję filmową i książkową) z netfliksowymi dokumentami o minimalizmie, zastanawiając się nad buntem w epoce konsumpcji.
Nie tylko Laleczka Chucky. Jak straszą nas lalki z horrorów?
Lalki z horrorów pobudzają odbiorcze lęki, ale i wyobraźnię twórców, przypisujących im przymioty wykraczające poza małoletnie skojarzenia. Zacierając granicę między tym, co nieożywione a ludzkie, horrory o lalkach podważają zasadność dominacji nad światem materii, która decydowała o kierunku kształtowania się samoświadomości człowieka cywilizacji.