Dumni i wściekli

Outside of society,
that’s where I want to be

Podążając za słodko-gorzkim filmem Matthew Warchusa (2014), skupiamy się na zazębiających się formach wykluczenia i sprzeciwu. Temat najnowszego, siódmego numeru nieprzypadkowo przypada na wrzesień – w końcu bunt często zaczyna się w szkole.

Wyważony artykuł Doroty Jędrzejewskiej-Szpak przygląda się pojęciu poprawności politycznej. Autorka uważnie analizuje współczesną tendencję zwiększania inkluzywności kina, widząc ją jako walkę z przemocowym status quo. Mierzy się z konserwatywnymi zarzutami, ale też poddaje w wątpliwość schematy lewicującej krytyki.

Marta Płaza prezentuje wnikliwą sylwetkę Rolfa De Heera, australijskiego reżysera wrażliwego na intymne ludzkie dramaty i postkolonialne zaszłości swojego kraju. Blisko człowieka jest też – wbrew pozorom – nowy film Julii Ducournau, w którym płynna tożsamość płciowa w nieoczywisty sposób splata się z potrzebą bliskości. Na polską premierę Titane (2021) musimy jeszcze poczekać, ale póki co zachęcamy do zaostrzenia sobie apetytu przy lekturze soczystej recenzji. Na deser – pigułkowy wywiad z Tomem Sixem, wyklętym przez widzów i krytyków reżyserem Ludzkiej stonogi (2009).

Pride | The Ransom Note
Dumni i wściekli (2014), reż. Matthew Warchus

Ciało jako narzędzie i nośnik buntu jest istotnym motywem także dla Waleriana Borowczyka. Z obszernej, pełnej fascynujących szczegółów sylwetki autorstwa Sary Nowickiej wyłania się obraz twórcy skomplikowanego i rozkochanego w artystycznej wolności. Poza tym w wartkim wywiadzie Sara rozmawia z Martą Niedźwiecką, terapeutką, edukatorką seksualną i autorką podcastu „O zmierzchu”, przepytując ją o kapitalizowanie rebelii, przeżywanie buntu w różnym wieku i ulubionych filmowych kontestatorów.

Zbuntowana cielesność pojawia się również w artykule Karoliny Graczyk, która przygląda się dziewczyńskim gangom w obrębie kina eksploatacji, ze śmietnika historii wygrzebując cztery godne uwagi perełki. Z wybranych filmów wyłaniają się zaskakująco autentyczne bohaterki, kobiety „złe” w najlepszym znaczeniu tego słowa. W przypadku niedosytu, z pomocą przychodzi tętniący podobną energią ranking bohaterek na granicy prawa.

rankingu politycznych buntowników i buntowniczek przypatrujemy się postaciom, które dzień po dniu stawiają czoła ekonomicznemu wykluczeniu, szklanym sufitom i przejawom systemowego rasizmu. Nieco eskapizmu zapewnia punkowy lookbook, zbierający najciekawsze stylówy dzieci-śmieci.

Na koniec – sześć tekstów gościnnych, sześć różnych twarzy buntu. Podczas gdy Maja Mikołajczyk zagląda do szaf nonkonformistom kina amerykańskiego, Asia Kaniewska (dziewiętnaście czwartych) bada Portret kobiety w ogniu (2019, Céline Sciamma) pod kątem rewolucyjnego potencjału muzyki. Gracja Grzegorczyk-Tokarska wnikliwie analizuje przejawy buntu kobiet na przykładzie ludowego horroru z lat siedemdziesiątych, a Agata Rupińska (Pani Kiczcock) z czułością wspomina buntownicze role zmarłej przed rokiem Lindy Manz. Z kolei Patryk Duś zestawia pandemiczny hit Netliksa – dwuczęściowy dokument Minimalizm – z filmową i książkową wersją Nomadland (2020, Chloé Zhao), zastanawiając się, jak wyrażać sprzeciw w erze nadmiernej konsumpcji. Listę domyka Julia Palmowska (Palma kulturalna), która wgłębia się w filmografię Leosa Caraxa. (KG)


SPIS TREŚCI


SENSACJE I LĘKI:

EMANCYPANTKI:

EROTYZM:

STYL:

CYKLE:

Begin typing your search term above and press enter to search. Press ESC to cancel.

Do góry