Na „Bodies Bodies Bodies” w reżyserii Halina Reijn wybrałam się przepełniona ciekawością slasherowej entuzjastki. Co zastałam na miejscu? Moc atrakcji, bo dzieje się dużo, zarówno fabularnie, jak i pod względem tego, jak twórczyni radzi sobie z gatunkowością.
Przetrwanie – recenzja powieści Ruiny
Gdy leniwy wypoczynek zacznie rozsadzać potrzeba przygody, dajesz się ponieść chwili, jednej nieprzemyślanej decyzji, która urasta do rangi fantazji i rytuału przejścia. A z tego miejsca już blisko do horroru, o czym na własnej skórze przekonają się bohaterowie książki Scotta Smitha – Ruiny, odświeżonej niedawno przez Wydawnictwo Vesper.
„Rozumienie świata poprzez kamerę”. Recenzja książki Przebłyski piękna. Spotkania z Jonasem Mekasem Andrzeja Pitrusa
Recenzja książki „Przebłyski piękna” Andrzeja Pitrusa, monografii Jonasa Mekasa, którego retrospektywę zorganizowano na 22. edycji MFF Nowe Horyzonty.
Dressed to kill. Moda a płeć w slasherach
Czy Johnny Depp w crop topie jest bardziej męski czy kobiecy? Ile testosteronu jest w sportowej bomberce Chrisa Hemswortha? Podobnie grubo spleciony golf Jamie Lee Curtis i klasyczny biały podkoszulek Jessiki Biel, to nie tylko rekwizyty, ale też egzemplifikacja konkretnych sposobów postrzegania kobiecości.
Podwójne przejście. Recenzja Na zawsze Amber
Recenzja szwedzkiego dokumentu „Na zawsze Amber” (2020) w reżyserii Lii Hietali i Hanny Reinikainen pokazującego trzy lata z życia nastoletniej, niebinarnej osoby.
W uścisku. Pragnienie homospołeczne w najnowszym polskim kinie
W narodowej kinematografii nie doczekaliśmy się nurtu queer, a męskie homoerotyczne relacje ukazane są przez pryzmat cierpienia, lęku i walki z własną seksualnością. Z erotyzmem zresztą bym nie przesadzała, bezpieczniej jest mówić o „jednopłciowych związkach”.
Prześnione obietnice. Queer w netflixowym mainstreamie
W gościnnym tekście Bogna Goślińska uważnie przygląda się realizacjom tematyki queer przez netflixowe produkcje.
Lesbijki* a emancypacja – o Służącej Parka Chan-wooka
Dominika Konop w tekście gościnnym analizuje Służącą Parka Chan-wooka przez pryzmat wątków emancypacyjnych, feministycznych i genderowych, wprowadzając film w kontekst współczesnego kina queer.
Queerfob czy sojusznik? Analiza twórczości Gaspara Noégo
Bartosz Tomala w gościnnym tekście analizuje twórczość Gaspara Noe pod kątem tego czy jest on queerfobem, czy może jego twórczość jest queer-friendly.