Przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, progresywna Szwecja. Gdy światowa opinia publiczna gorzeje na widok takich produkcji jak Głębokie gardło (1972, G. Damiano), Torgny Wickman tworzy poważne kino o nastoletnich nimfetkach. Owszem, nie stroni od pokazywania kobiecej nagości, a jednak nie uprzedmiotawia swoich bohaterek. Wręcz przeciwnie, tworzy kino raczej edukacyjne niż erotyczne, które staje po stronie poszukujących siebie bohaterek i ofiaruje im iście hollywoodzki happy end. W 1971 […]
„Mam alergię na hucpę aktorską”. Wywiad z Michaliną Olszańską
Uwodzicielska syrena w Córkach dancingu (2015), introwertyczna Olga Hepnarová, czy zachwycona sobą Pola Negri. Michalina Olszańska ma w swoim dorobku różnorodne, niejednoznaczne role, które wymagały od niej nie tylko psychicznego, ale też cielesnego przekroczenia. Z artystką świadomą siebie i specyfiki pracy aktorskiej, Sara Nowicka rozmawia o fizycznym aspekcie jej zawodu i tym, jak bardzo można poświęcić własne ciało dla roli.