Recenzja książki „Przebłyski piękna” Andrzeja Pitrusa, monografii Jonasa Mekasa, którego retrospektywę zorganizowano na 22. edycji MFF Nowe Horyzonty.
Ride Him, Cowboy! O queerowaniu Dzikiego Zachodu
Sporo już napisano o brzydkim rancie Sama Elliotta na Psie Pazury i zawarte w nim homoseksualne aluzje. Nie ma sensu przytaczać szczegółów. Zostawmy za sobą oburzenie strażników kowbojskiego mitu, przyjrzyjmy się faktom. Western z łatwością absorbuje podteksty. Od dawna przecież żywi się wynikającym z nich napięciem.
Dressed to kill. Moda a płeć w slasherach
Czy Johnny Depp w crop topie jest bardziej męski czy kobiecy? Ile testosteronu jest w sportowej bomberce Chrisa Hemswortha? Podobnie grubo spleciony golf Jamie Lee Curtis i klasyczny biały podkoszulek Jessiki Biel, to nie tylko rekwizyty, ale też egzemplifikacja konkretnych sposobów postrzegania kobiecości.
Zgniłe jabłka. Analiza Dzikich chłopców
W scenie otwierającej Dzikich chłopców zawiera się wszystko, co istotne dla filmu (jak i, szerzej, dla twórczości Bertranda Mandica): zmysłowa sztuczność świata, dosadna, ale i oniryczna skojarzeniowość, wreszcie poczucie, że nic nie jest tym, czym się wydaje. Gwałt, który okazuje się perwersyjną grą, kontrolowaną przez pozornie uległego bohatera, rozpoczyna blisko dwugodzinną serię prowokacyjnych zmyłek. Nieokreśloność płci i związane z nią zaskoczenie (wyzbyte jednak patologizacji czy wstrętu, zamiast tego fascynujące, nieprzerwanie erotyczne) to zabieg charakterystyczny dla filmów francuskiego reżysera.
Podwójne przejście. Recenzja Na zawsze Amber
Recenzja szwedzkiego dokumentu „Na zawsze Amber” (2020) w reżyserii Lii Hietali i Hanny Reinikainen pokazującego trzy lata z życia nastoletniej, niebinarnej osoby.
W stronę transgresji. Ranking New Queer Cinema
New Queer Cinema przybiera różne oblicza – od surowych formalnych eksperymentów po lekkie, dowcipne afirmacje. To kino tworzone przez ludzi zepchniętych na margines, intelektualnie stymulujące, inspirujące i pełne krzepy.
W uścisku. Pragnienie homospołeczne w najnowszym polskim kinie
W narodowej kinematografii nie doczekaliśmy się nurtu queer, a męskie homoerotyczne relacje ukazane są przez pryzmat cierpienia, lęku i walki z własną seksualnością. Z erotyzmem zresztą bym nie przesadzała, bezpieczniej jest mówić o „jednopłciowych związkach”.
„Rodzisz się nago, reszta to drag”. Lookbook drag queens
Drag to nie tylko show, ale wyzwalająca forma sztuki. To styl życia – poza granicami ciała, płci, na przekór heteronormatywnej hegemonii i binarnej obyczajności. Rozsiądźcie się wygodnie i nie zapinajcie pasów! Dajcie się ponieść rewii.
Prześnione obietnice. Queer w netflixowym mainstreamie
W gościnnym tekście Bogna Goślińska uważnie przygląda się realizacjom tematyki queer przez netflixowe produkcje.