Dla niektórych zapchajdziura, dla innych sprawa marvelowego honoru. Film spóźniony, opowiadający o bohaterce, której już nie ma, cofający się do wydarzeń sprzed kluczowych rozstrzygnięć w MCU – bez szkody dla ciągłości epopei, mógłby w ogóle nie powstać. Ale czy jego brak nie byłby zbyt wymowny?
Nie tylko Laleczka Chucky. Jak straszą nas lalki z horrorów?
Lalki z horrorów pobudzają odbiorcze lęki, ale i wyobraźnię twórców, przypisujących im przymioty wykraczające poza małoletnie skojarzenia. Zacierając granicę między tym, co nieożywione a ludzkie, horrory o lalkach podważają zasadność dominacji nad światem materii, która decydowała o kierunku kształtowania się samoświadomości człowieka cywilizacji.
Klucz wrzuć do stawu. Wcielenia Pana Kleksa
W zamkniętej rzeczywistości PRL-u superprodukcja Krzysztofa Gradowskiego eksplodowała wyobraźnią – mieściła w sobie radości i lęki dziecięcego imaginarium, które dodatkowo wzmacniały migotliwe, różnorodne stylistycznie piosenki. Jako fantastyczna przygoda, pełna zawirowań i niesamowitych zdarzeń, film był atrakcyjny dla dziecięcego widza, a jednocześnie, skąpany w duchologicznym, jesiennym świetle, przepełniony nostalgią i smutkiem przemijania.
Introwertyczki pod ochroną, czyli wizerunki niegrzecznych dziewczynek (na wybranych przykładach)
Trzy filmowe bohaterki, dopełnione literackimi przykładami, stanowią mikro-galerię nieletnich indywidualistek – gatunku zagrożonego wyginięciem ze względu na tępiące go dorosłe osobniki. Nierozumiane outsiderki to zmora dla pragnących porządku i normalności rodziców. Są uznawane za nieposłuszne przez sam fakt, że „nie mają żadnych przyjaciół”, który dla rodziny jest największą obelgą i bolączką.
Powroty do domu. Dzieciństwo i zdziecinnienie w adaptacjach komiksów DC
Kryzys tradycyjnych wzorców męskości i rodziny oraz słabnąca wraz z nimi rola figury ojca patriarchy – współczesna popkultura na potęgę odrzuca niedawne autorytety. Wyjątkiem zdają się adaptacje superbohaterskich komiksów – choć formalnie nowoczesne i efektowne, mentalnie wciąż zapatrzone w przeszłość.
Pożółkłe strony. Nostalgiczny ranking literatury dziecięcej
Umówmy się – filmy to nie wszystko. Swego czasu, zanim jeszcze zaczęłyśmy psuć sobie oczy przed telewizorami, głównym źródłem rozrywki były, rzecz jasna, książki dla najmłodszych. Pierwszy czerwca nastroił nas nostalgicznie, dlatego też w poniższym rankingu wracamy do ulubionych lektur z dzieciństwa.
Uwięzieni. O Detektywie małolacie Evana Morgana
Niedorosłość Abe’a, choć w znacznej mierze pozorna, narzucona przez innych, poważnych i protekcjonalnych, jest mimo wszystko zasadna, ale nie równa się niedojrzałości. To nie naiwność ją charakteryzuje, a żywa pamięć – wiszące w biurze bohatera prasowe nagłówki sprzed dwudziestu lat nie tyle są obrazem minionej świetności, co ciągłości.
Nie dla dzieci. Recenzja Toys Are Not for Children
Chorobliwą niedojrzałość Jamie widać już na pierwszy rzut oka. Choć jej pełną buźkę zdobi makijaż, trudno dać się nabrać – bohaterka i tak wygląda, jakby dobrała się do kosmetyczki mamy.
Atlas nastolatków. Wywiad z Dawidem Nickelem
Dawid Nickel to zupełnie nowy głos w polskim kinie. Jego Ostatni komers (2020), którego premiera odbędzie się 18 czerwca, to film o nastolatkach, jakiego u nas jeszcze nie było – świeży, wolny od utartych klisz, wiarygodny, łamiący stereotypy. Bohaterowie mówią w nim autentycznym językiem, ich problemy nie są papierowe, a przedstawiony świat jest zupełnie różny od tego, co przyzwyczailiśmy się oglądać w rodzimych produkcjach. Sara Nowicka rozmawia z reżyserem o pracy nad filmem, potrzebie wyjścia poza schemat, poszukiwaniu tożsamości, toksycznej męskości i tym, co łączy dresiarza i geja.