Niedorosłość Abe’a, choć w znacznej mierze pozorna, narzucona przez innych, poważnych i protekcjonalnych, jest mimo wszystko zasadna, ale nie równa się niedojrzałości. To nie naiwność ją charakteryzuje, a żywa pamięć – wiszące w biurze bohatera prasowe nagłówki sprzed dwudziestu lat nie tyle są obrazem minionej świetności, co ciągłości.
Nie dla dzieci. Recenzja Toys Are Not for Children
Chorobliwą niedojrzałość Jamie widać już na pierwszy rzut oka. Choć jej pełną buźkę zdobi makijaż, trudno dać się nabrać – bohaterka i tak wygląda, jakby dobrała się do kosmetyczki mamy.
Polipy. Recenzja filmu Anihilacja
„Strefa” przypomina o pierwotnym uczuciu olśnienia i grozy w bezpośrednim, niczym niezakłóconym kontakcie z naturą.
Lato iluzji. Recenzja filmu Lato miłości
W cieniu autorskich sukcesów Pawła Pawlikowskiego z ostatnich lat skrywają się nieco już zapomniane losy bohaterek dramatu Lato miłości. Starannie skonstruowane portrety psychologiczne, kolizja dwóch przeciwstawnych światów w sercu angielskiej prowincji i wiszące w powietrzu widmo hipokryzji – Pawlikowski serwuje własną interpretację powieści Helen Cross.
Wiedźmy w rajskim ogrodzie
Gościnnie na naszych łamach, Irena Kołtun krytycznie przygląda się starej jak kultura Zachodu intuicji łączenia kobiet z przyrodą (na przykładach współczesnych horrorów).
Dziewczyny z mokradeł. Recenzja Gator Bait + Gator Bait 2: Cajun Justice
W nurcie hicksploitation, znanym z upodobania do obrazów zacofania i wszeteczeństw, trudno o pozytywne postacie; na obcych patrzy się z wrogością, a resztki przyzwoitości dogorywają, wdeptane w błoto. W tym układzie Gator Bait (1974) stanowi odskocznię od typowych reprezentantów nurtu, pozwala bowiem kibicować bohaterce – miejscowej do szpiku kości, a mimo to (na swój sposób) czystej.
The Final Countdown? David Attenborough: Życie na naszej planecie
Anna Szumiec w gościnnym tekście przybliża pracę Davida Attenborouga, jednego z najbardziej znanych biologów i popularyzatorów przyrody na świecie. Dokument „David Attenborough: Życie na naszej planecie” jest punktem wyjścia do zadania pytań o przyszłość ziemi i cywilizacji.
W czarodziejskim lesie. Małgosia i Jaś
Oz Perkins w swoim trzecim filmie po raz kolejny przygląda się siłom nieczystym zamkniętym w pękatych czterech ścianach. Po katolickiej szkole dla dziewcząt i domku na prowincji należącym do pewnej pisarki, przychodzi kolej na chatkę na kurzej nóżce, oblepioną runem magicznego lasu.
Grzeszna służebnica. O Saint Maud
W temat reżyserskiego debiutu Rose Glass wpisany jest silny, aczkolwiek nieco mylący trop. Wiara w Boga, krzyże i różańce – to wszystko niesie ze sobą katalog określonych konotacji; refleksja o religijnym fanatyzmie i opresji chrześcijańskiego męczeństwa nasuwa się sama. Sedna tej historii warto jednak szukać gdzieś indziej – uważniej niż sakralnym atrybutom, przyjrzeć się temu, co świeckie.