Zwierzęta Australii biorą w posiadanie zawłaszczony kiedyś kraj, mszcząc się na tych, którzy swoją obecnością przyczyniają się do degradacji bioróżnorodności i ignorują jej zasady i normy. Uosobiona natura staje się ostatnim bastionem sprawiedliwości, reprezentując integralne z australijską historią poczucie krzywdy
Dziewczyny z mokradeł. Recenzja Gator Bait + Gator Bait 2: Cajun Justice
W nurcie hicksploitation, znanym z upodobania do obrazów zacofania i wszeteczeństw, trudno o pozytywne postacie; na obcych patrzy się z wrogością, a resztki przyzwoitości dogorywają, wdeptane w błoto. W tym układzie Gator Bait (1974) stanowi odskocznię od typowych reprezentantów nurtu, pozwala bowiem kibicować bohaterce – miejscowej do szpiku kości, a mimo to (na swój sposób) czystej.
The Final Countdown? David Attenborough: Życie na naszej planecie
Anna Szumiec w gościnnym tekście przybliża pracę Davida Attenborouga, jednego z najbardziej znanych biologów i popularyzatorów przyrody na świecie. Dokument „David Attenborough: Życie na naszej planecie” jest punktem wyjścia do zadania pytań o przyszłość ziemi i cywilizacji.
To przychodzi do brzegu. Amerykańskie lęki i mity w Szczękach
O kultowym filmie Stevena Spielberga wypada mówić wyłącznie okrągłymi zdaniami. Pierwsze zarobione 100 milionów w historii kina. Jeden z pierwszych blockbusterów, który przyłożył rękę do stworzenia mody na wakacyjne kinowe hity.
Szybki ranking: Na śmierć i życie. Niszowe filmy rape&revenge
Kochamy krwawą zemstę i pulpowe katharsis, tym razem jednak postanowiłyśmy odbiec nieco od klasycznych eksploatacyjnych narracji, by przyjrzeć się filmom, które do tematu podchodzą z nieco większą ostrożnością. Zachowują przy tym siłę oddziaływania, kłują w serce, rozszerzają pole widzenia.
Grzeszna służebnica. O Saint Maud
W temat reżyserskiego debiutu Rose Glass wpisany jest silny, aczkolwiek nieco mylący trop. Wiara w Boga, krzyże i różańce – to wszystko niesie ze sobą katalog określonych konotacji; refleksja o religijnym fanatyzmie i opresji chrześcijańskiego męczeństwa nasuwa się sama. Sedna tej historii warto jednak szukać gdzieś indziej – uważniej niż sakralnym atrybutom, przyjrzeć się temu, co świeckie.
Skórka. Recenzja Antibirth
Film, choć mami powykręcanym body horrorem, najzacniej wypada jako przepalony snujek, towarzyszący głównej bohaterce w monotonii życia na wiecznym gazie.
Do góry brzuchami. Światy Györgya Pálfiego
Twórczość Pálfiego charakteryzuje głęboki humanizm, przy jednoczesnym unikaniu górnolotnych tez. Zamiłowanie do plastycznej dziwności świata łączy się z docenieniem jego zwyczajności. Z kolei prostota wyrazu spotyka się w połowie drogi z wizualnym rozbuchaniem, które Węgier ogrywa perfekcyjnie, bez zachłyśnięcia się formą.
Ranking: Wielkie żarcie. Niezapomniane filmowe uczty
Dania smakowite, ciepluchne, które robią dobrze żołądkowi i psychice, sąsiadują z ciężkostrawnymi zapychaczami, kojarzącymi się ze wzdętym brzuchem. Poluzujcie kołnierze, rozepnijcie nadprogramowe guziki i siadajcie do stołu!