Jaką matronkę mógłby mieć Międzynarodowy Dzień Kobiet? Gdyby był osobą, powinien dysponować karcącym spojrzeniem i pewnym siebie wyrazem twarzy. Dlatego właśnie obsadziłyśmy Aubrey Plazę w roli mecenaski tej uroczystości. Gwiazda Białego Lotosu stoi tak daleko, jak to tylko możliwe od patriarchalnego wzorca kobiety miłej i skromnej. Razem z aktorką rzucamy świąteczną klątwę – kto sześć razy przewróci z nią oczami w proponowanych odsłonach, będzie cieszył się wdziękiem i siłą asertywności przez cały rok.
Hollywoodzkie wychowanie. Obrona Najdroższej mamusi
„Najdroższa mamusia” (1981) Franka Perry’ego – jeden z rekordzistów Złotych Malin i kampowe arcydzieło, które ujawnia tabuizowane kulisy wychowania dzieci przez wielkie gwiazdy ekranu.
Klub winowajców. Queerowa wspólnota w Obcym wstęp wzbroniony
Naszpikowany dowcipnymi, błyskotliwymi dialogami film La Cavy działa jak dobrze naoliwiony mechanizm – cięte języki bohaterek mogłyby krzesać iskry.
Linda Manz. Wrażliwa buntowniczka
Ponad rok temu świat filmu pożegnał Lindę Manz. Przedwczesna śmierć aktorki przeszła bez większego echa. Ogromna szkoda, bo nie znać Manz, to nie znać jednej z najciekawszych kobiecych postaci kina.
Sześć impresji o dorastaniu i performowaniu dziewczęcości/kobiecości w rolach Kirsten Dunst
Asia Kaniewska w gościnnym teście opowiada o sześciu filmowych wizerunkach Kirsten Dunst i analizuje je pod kątem dorastania postaci oraz performowania dziewczęcości i kobiecości.
„Mam alergię na hucpę aktorską”. Wywiad z Michaliną Olszańską
Uwodzicielska syrena w Córkach dancingu (2015), introwertyczna Olga Hepnarová, czy zachwycona sobą Pola Negri. Michalina Olszańska ma w swoim dorobku różnorodne, niejednoznaczne role, które wymagały od niej nie tylko psychicznego, ale też cielesnego przekroczenia. Z artystką świadomą siebie i specyfiki pracy aktorskiej, Sara Nowicka rozmawia o fizycznym aspekcie jej zawodu i tym, jak bardzo można poświęcić własne ciało dla roli.
Głód wolności. Béatrice Dalle
Rupert Everett nazwał Dalle „Joanną d’Arc w wersji zamachowca-samobójcy”. Określenie świetnie oddaje ekstremalny charakter działań Francuzki – zarówno w życiu, jak i w aktorskich wyborach. Podkreśla także jej integralność – wierność własnym zasadom i przekonaniom. Prywatne i zawodowe sfery życia aktorki przenikają się i składają na wizerunek dzikiej i wolnej kobiety.