Dania smakowite, ciepluchne, które robią dobrze żołądkowi i psychice, sąsiadują z ciężkostrawnymi zapychaczami, kojarzącymi się ze wzdętym brzuchem. Poluzujcie kołnierze, rozepnijcie nadprogramowe guziki i siadajcie do stołu!
Teraz chcę być twoim psem. Filmowe suki (i inne zwierzęta)
Tekst pokazuje przedstawienia kobiet-zwierząt w kinie, skupiając się przede wszystkim na kobietach-sukach. Przykładami są „Liza” (1972, M. Ferreri) i „Suka” (2017, M. Palka).
„Mam alergię na hucpę aktorską”. Wywiad z Michaliną Olszańską
Uwodzicielska syrena w Córkach dancingu (2015), introwertyczna Olga Hepnarová, czy zachwycona sobą Pola Negri. Michalina Olszańska ma w swoim dorobku różnorodne, niejednoznaczne role, które wymagały od niej nie tylko psychicznego, ale też cielesnego przekroczenia. Z artystką świadomą siebie i specyfiki pracy aktorskiej, Sara Nowicka rozmawia o fizycznym aspekcie jej zawodu i tym, jak bardzo można poświęcić własne ciało dla roli.
Obraz i podobieństwo. O niedogodności narodzin
Tekst analizuje „O niedogodności narodzin” w kontekście książki „Pupilla” Katarzyny Przyłuskiej-Urbanowicz. Praca omawia figurę drapieżnej dziewczynki – nimfetki i pupilli – w XX-wiecznej wyobraźni.
Ranking: Zimowy sen. Filmy oprószone śniegiem
Hu hu ha, hu hu ha – zima wcale nie jest zła! Szczególnie oglądana na ekranie, w ciepłej kinowej sali albo w domu, pod grubym, wełnianym kocem. Wraz z filmowymi bohaterami zanurzamy się w białym puchu, osłaniamy przed zamiecią i czerpiemy przyjemność z głośnego skrzypienia pod butami.
Ciałopozytywność. Lookbook poza kanonem
Z okazji nowego numeru przedstawiamy nasz subiektywny zestaw ciał – czy raczej tego, co je przyodziewa. Są duże i małe, z niepełnosprawnościami, przekraczające binarne granice płci, naznaczone wiekiem i przebytymi doświadczeniami. Ubrania leżą na nich tak, jak lubimy: ze swadą, fantazją i sympatią dla charakteru noszących.
Dwugłos: książki o sprawie Harveya Weinsteina
Piszemy o dwóch książkach, relacjonujących dziennikarskie śledztwa demaskujące wieloletnie przestępstwa seksualne, których dopuszczał się Harvey Weinstein.
A czego tu się bać? Studium filmowych lęków
Wychodząc od rozmowy Bartosza M. Kowalskiego i Adriana Panka poszukamy odpowiedzi na pytania: Czy horrory z definicji mają być straszne? Czy faktycznie gatunek przeżywa teraz kryzys? Co tak naprawdę czujemy podczas seansów? Strach, przerażenie, wstręt czy rozbawienie? Czy targetem horrorów są tylko młode osoby? I przede wszystkim – po co chcemy się bać?
Ranking: 10 żywotów ekranowych kotów
W naszym rankingu głaszczemy futerka kotów niesfornych, odważnych, ciekawskich, gadatliwych, a nawet takich, których odejście budzi w zrozpaczonych właścicielach najgorsze instynkty. Do każdego z wymienionych myszołapów, bez względu na ostrość ich pazurów, mruczymy z sympatią.