Kochamy krwawą zemstę i pulpowe katharsis, tym razem jednak postanowiłyśmy odbiec nieco od klasycznych eksploatacyjnych narracji, by przyjrzeć się filmom, które do tematu podchodzą z nieco większą ostrożnością. Zachowują przy tym siłę oddziaływania, kłują w serce, rozszerzają pole widzenia.
Grzeszna służebnica. O Saint Maud
W temat reżyserskiego debiutu Rose Glass wpisany jest silny, aczkolwiek nieco mylący trop. Wiara w Boga, krzyże i różańce – to wszystko niesie ze sobą katalog określonych konotacji; refleksja o religijnym fanatyzmie i opresji chrześcijańskiego męczeństwa nasuwa się sama. Sedna tej historii warto jednak szukać gdzieś indziej – uważniej niż sakralnym atrybutom, przyjrzeć się temu, co świeckie.
Skórka. Recenzja Antibirth
Film, choć mami powykręcanym body horrorem, najzacniej wypada jako przepalony snujek, towarzyszący głównej bohaterce w monotonii życia na wiecznym gazie.
Do góry brzuchami. Światy Györgya Pálfiego
Twórczość Pálfiego charakteryzuje głęboki humanizm, przy jednoczesnym unikaniu górnolotnych tez. Zamiłowanie do plastycznej dziwności świata łączy się z docenieniem jego zwyczajności. Z kolei prostota wyrazu spotyka się w połowie drogi z wizualnym rozbuchaniem, które Węgier ogrywa perfekcyjnie, bez zachłyśnięcia się formą.
Ranking: Wielkie żarcie. Niezapomniane filmowe uczty
Dania smakowite, ciepluchne, które robią dobrze żołądkowi i psychice, sąsiadują z ciężkostrawnymi zapychaczami, kojarzącymi się ze wzdętym brzuchem. Poluzujcie kołnierze, rozepnijcie nadprogramowe guziki i siadajcie do stołu!
Teraz chcę być twoim psem. Filmowe suki (i inne zwierzęta)
Tekst pokazuje przedstawienia kobiet-zwierząt w kinie, skupiając się przede wszystkim na kobietach-sukach. Przykładami są „Liza” (1972, M. Ferreri) i „Suka” (2017, M. Palka).
Serwus, hello. Matki, żony i kochanki jako opowieść o perspektywach i kiełbasie
W drugim sezonie Matek, żon i kochanek jest scena, w której aspirujący biznesmen Cezary spotyka się w interesach z kombinatorem i byłym tenisistą Rafalikiem. Ten drugi niedawno wrócił z zagranicy i pyta kolegi, jak obecnie żyje się w Polsce. Cezary nie kryje zadowolenia: „Żyje się coraz normalniej. Najważniejsze, że są perspektywy”.
Napluję ci do kawy. Recenzja filmu Obiecująca. Młoda. Kobieta
Systemowemu problemowi braku zrozumienia, z jakim borykają się ofiary przestępstw seksualnych, wychodzi naprzeciw Emerald Fennell w swoim debiucie reżyserskim. Mimo niezaprzeczalnego ciężaru fabularnego, Obiecująca.Młoda.Kobieta jest filmem napędzanym zaskakująco łobuzerską energią, skumulowaną przede wszystkim w głównej bohaterce.
„Mam alergię na hucpę aktorską”. Wywiad z Michaliną Olszańską
Uwodzicielska syrena w Córkach dancingu (2015), introwertyczna Olga Hepnarová, czy zachwycona sobą Pola Negri. Michalina Olszańska ma w swoim dorobku różnorodne, niejednoznaczne role, które wymagały od niej nie tylko psychicznego, ale też cielesnego przekroczenia. Z artystką świadomą siebie i specyfiki pracy aktorskiej, Sara Nowicka rozmawia o fizycznym aspekcie jej zawodu i tym, jak bardzo można poświęcić własne ciało dla roli.