Tchnące beztroską i wolnością centra handlowe, pierwsze razy, pierwsze fury, pierwsze zawody miłosne i przyjacielskie – w ten sposób debiutująca w roli reżyserki Amy Heckerling wgryza się w nastoletni świat.
O waginie, która zagryzała zęby
W końcu nie istnieje nic bardziej strasznego niż bycie nastolatkiem! Wie coś o tym Dawn, która pewnego dnia dowiaduje się, że będzie musiała walczyć nie tylko o przetrwanie w szkole średniej, ale i o kontrolę nad własnym ciałem. A konkretnie nad waginą, która okazuje się uzębionym monstrum.
Roberta Findlay raz jeszcze. Komentarz do tłumaczenia
Spuścizna autorki jest świadectwem zmysłu estetycznego, ale też skłonności do realizowania produkcji obskurnych i zmulastych. Trudno szukać w tych dziełach spójnej wymowy, charakteryzującej działalność takich twórczyń kina eksploatacji jak np. Stephanie Rothman. W świecie widzianym oczyma Findlay żarty z równościowych idei sąsiadują z utworami, które (w stopniu większym niż przeciętne porno) skupiają się na kobiecej psychice.
![Co siedzi w dziewczynie? Porno, horrory i filmy Roberty Findlay [tłumaczenie]](https://finalgirls.pl/wp-content/uploads/2020/06/102972993_249211413038879_3575040071776075776_n-600x400.png)
Co siedzi w dziewczynie? Porno, horrory i filmy Roberty Findlay [tłumaczenie]
Roberta jest pionierką – deklaruje Joe Bob Briggs w komentarzu dołączonym do powtórnego wydania DVD horroru Blood Sisters z 1987 roku. Findlay, jak zauważa, co prawda nie była pierwszą reżyserką kina sexploitation – znacząco wyprzedziła ją Doris Wishman – ale pozycją The Body of a Female (1964) ona i jej mąż Michael zapoczątkowali serię, którą Briggs określa jako „jedne z najdziwniejszych, najplugawszych, najbardziej perwersyjnych filmów tego okresu”.
Zmysłowy lookbook: Kostiumy, które chcemy mieć w swojej szafie
Czasami zakrywają, czasami odkrywają. Definiują osobowości, ale też pozwalają przeobrazić się w kogoś innego. Mimo że wybrane przez nas stroje pochodzą z różnych modowych epok, jedno je łączy: zmysłowy i drapieżny charakter. Oto dziesięć filmowych kostiumów, które chętnie widziałybyśmy w naszych szafach.
Grzechy młodości. Don’t Deliver Us from Evil
Choć reżysera interesuje głównie pewien fetysz, to jednak udaje mu się uchwycić specyficzny spleen dorastania, tę zmysłowość ciepłego lata przejechanego na rowerze i dziwne pomysły wyrosłe na pożywce z gęstej, zawiesistej nudy.
Przyszłość stoi otworem. Pani Fletcher
Pani Fletcher nie unika ogranych schematów. Różnicę robi sposób opowiadania. Jest subtelnie, niespiesznie i czule, trochę zabawnie, ale zawsze na serio. Serial Toma Perrotty to jedna z mądrzejszych opowieści o seksie, jaką dała nam w ostatnich latach telewizja.
Małe śmierci. Kino Hélène Cattet i Bruna Forzaniego
Na początku była miłość. Do siebie i do kina. Cattet i Forzani poznali się w 2000 roku w Brukseli. Ona studiowała biologię, co wyraźnie widać w ich późniejszych filmach – skupionych na anatomii, zafascynowanych ciałem i pełnych precyzyjnych cięć skalpelem. On uczył się księgowości, co nie odbija się już w ich twórczości. Oboje uwielbiają Davida Lyncha, który niekoniecznie jest dla nich zrozumiały, ale na pewno „otwiera ich drzwi percepcji”.
Wbrew pozorom. Perfekcja
Wśród filmów produkcji Netflixa Perfekcja błyszczy światłem jasnym, choć niedostrzeżonym. Jak złoty łańcuszek zawieruszony w kasetce z plastikową biżuterią, po którym, ze względu na sąsiedztwo tandety, mało kto spodziewa się szlachetności.